- walcarka
- walcar|ka
♀, мн. Р. \walcarkaek тех. прокатный стан* * *ж, мн P walcarek тех.прока́тный стан
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
walcarka — ż III, CMs. walcarkarce; lm D. walcarkarek hutn. «zespół urządzeń do walcowania metalu na blachy, pręty, kształtowniki, rury itp.» … Słownik języka polskiego
slabing — m III, D. u, N. slabinggiem; lm M. i 1. hutn. «ciężka walcarka do walcowania wlewków na kęsiska; zgniatacz» 2. hutn. «dział huty, w którym pracują zgniatacze; walcownia» ‹ang.› … Słownik języka polskiego
zgniatacz — m II, D. a; lm M. e, D. y hutn. «walcarka do walcowania wlewków na półwyroby hutnicze (kęsiska lub kęsy)» … Słownik języka polskiego
zgniatacz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. a; lm D. y {{/stl 8}}{{stl 7}} ciężka walcarka do walcowania na gorąco, wykorzystywana w metalurgii {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień